យើងមិនភេ្លចគុណដ៏រាបអស់ជីវិត»។
ឯទន្សាយលឺត្រីក្រាញ់ និយាយអង្វ រដូច្នោះក៏ឆ្លើយថា »បងត្រីក្រាញ់ទៅមុនចុះ
ទៅប្រាប់បងប្អូនកុំ ឲ្យភ័យភិតចាំជួយដោះឲ្យរួចកុំបារម្ភឡើយ»។
ត្រីក្រាញ់ក៏ត្រឡប់ទៅវិញ។
ឯទន្សាយ លុះព្រឹក ព្រហ៊ាម ឡើងទៅមាត់បឹង ទៅឃើញអស់សត្វកំពុងតែបាចទឹក
ក៏ យក ស្លឹក ឈើ ដែលដង្កូវស៊ីធ្លុះៗមកធ្វើជាសំបុត្រហើយស្រែកហៅអស់សត្វទាំងនោះថា
«នែ! បងប្អូនទាំងអស់គ្នា ចាំស្តាប់ខ្ញុំ។
ដ្បិតព្រហ្មឥន្រ្ទឲ្យខ្ញុំនាំសំបុត្រមកប្រាប់គ្រប់គ្នាថា
ព្រះឥន្រ្ទលោកនិងមកកាច់ជើងត្រុំ ប្រមុំ ជើងអក កាច់ក្បាលចចក ដកភ្លុកដំរីស»
អស់សត្វលឺថា សំបុត្រព្រះឥន្រ្ទដូច្នោះ ភ័យណាស់ផ្អើល ជាន់លើគ្នា ដំរី ក្របី
រមាស រមាំង ស្ទុះបោលទៅជាន់លើពស់ថ្លាន់ជាទំនប់ ដាច់ខ្លួនជាពីរបីកំណាត់
ធ្លាយទំនប់លិចទឹកស្លាប់អស់។ សត្វទាំងនោះក៏ជាចំណីត្រីវិញ។ តាំងអំពីថៃ្ងនោះមក
អស់សត្វទាំងពួងកោតខ្លាចប្រាជ្ញាសុភាទន្សាយសុភាទន្សាយជាគ្រូបាអាចារ្យ
ជាគ្រូបាអាចារ្យទាំងអស់គ្នា។
ប្រភព
កាសែតកោះសន្តិភាព
រឿងព្រេងនិទាន
ដកស្រង់ចេញ
ពីសៀវភៅរឿងនិទានខ្មែរ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
រឿងប្តីប្រពន្ធ ភាគបន្ត
នៅទីបញ្ចប់កន្លែងដែលមានភាពស្រស់់ស្អាត ជាទីគាប់ចិត្ត ហើយនោះ បុរសប្តីប្រពន្ធក៏ចាកចេញដោយមិនបានប្រាប់ឡើយ ! ដោយស្តេចក្រោកពីផ្ទំជាមួយមហែសី...
-
យើងមិនភេ្លចគុណដ៏រាបអស់ជីវិត»។ ឯទន្សាយលឺត្រីក្រាញ់ និយាយអង្វ រដូច្នោះក៏ឆ្លើយថា »បងត្រីក្រាញ់ទៅមុនចុះ ទៅប្រាប់បងប្អូនកុំ ឲ្យភ័យភិតចាំជួយដោះឲ...
-
ប្រាសាទសំបូរព្រៃគុហ៍ ប្រាសាទព្រៃគុហ៍ (គុហ ឬគុហា ប្រែថានគរឬប្រទេសដែលអានចេញសូរសៀងជា គុកចំណែកពាក្យគុក ក្នុងវចនានុក្រមសម្តេចជួន ណាត សំដៅកន្លែង...
-
ដែលអ្នកស្រុកនៅទីនោះហៅថា ( ភ្នំប្រសិទ្ធ) គឺដោយសារមានភ្នំពីរនៅទន្ទឹមគ្នា ប៉ុន្តែដោយការចែក ចែកព្រំប្រទល់ស្រុកនៅខេត្តកណ្តាល។
No comments:
Post a Comment